مردم 115 شهر از 39 کشور جشنواره ای به راه انداختند که به جشنواره «جنگ بالش ها» یا جشن پر معروف شده است و این جنگ هماهنگ شده باعث شده که خیابان های این 39 کشور را پر های بالش بپوشاند.
مطمئنا این مدل از جنگ نرم بهترینشه، جنگی که مردم خودشون اون رو به راه انداختن و صبح روز موعود که به برسه، بالش و دوربین به دست راهی خیابون ها میشن. سعی می کنن جدی باشن و جلوی خندشون رو بگیرن، چشم غره برن مثلا و با همراهاشون تاکنیک های جنگی بامزشون رو مرور کنن. اما شیپور جنگ که نواخته بشه، اون وقته که همه با داد و فریاد های الکی سمت هم میدوئن، بالش هاشون رو اونقدر به همدیگه می کوبون تا اینکه وسط خنده هاشون، بالاخره بالش پاره بشه، پرها پخش و اون ها هم از قهقه رو زمین بیفتند
حالا دیگر چند سالی می شود که یکی از روزهای هفته اول ماه آوریل را به روز جنگ با بالش نام گذاری کرده اند. جنگی تفریحی و سرگرم کننده که در سال های اول در بیش از ۱۰ کشور دنیا از جمله امریکا، انگلستان، هلند، استرالیا، مالزی، مجارستان، بلغارستان، برزیل و … شروع شد و امسال هم هزاران نفر از مبارزین بالشتی طبق برنامه هر ساله، به دوئل می پردازند.
جشنواره بین المللی روز مبارزه با بالش در شهرهای دیگری مانند لندن، واشنگتن، بوداپست و ... نیز داوطلبان زیادی را در این شهر ها به جنگ بالش واداشته بود.
دست به اسلحه یا همون بالش میشن تا جنگی سرگرم کننده و بدون خون و خونریزی رو سر بدن. جنگ از چند دقیقه تا چند ساعت طول میکشه، بیشتر تلفات هم مربوط به افرادی میشه که از خنده نفسشون رفته و یا اشکشون دراومده. هرچند که در بسیاری از شهرها، جنگ با خوشی شروع و همین طور با خوش هم تموم میشه، اما در مقابل کشورهایی هم مثل چین هستن که پلیس بعد از چند ساعت، مردم رو متفرق میکنه
جنگجویان این جنگ از تمام گروه سنی هستند.
